1881.
Staraniem Towarzystwa Pedagogicznego powstała szkoła przemysłowo-handlowa, zwana następnie przemysłową uzupełniającą. Mieściła się w budynku Szkoły Wydziałowej Męskiej im. M. Kopernika. Pierwszym jej dyrektorem został profesor gimnazjalny Roman Vimpeller.
1884.
Dyrektorem został Wincenty Maziarski.
1888.
W wyniku przeprowadzonej reorganizacji szkoła posiadała następującą strukturę: klasa przygotowawcza, klasy I i II przemysłowe oraz oddziały zawodowe: rysunków budowlanych i mechanicznych.
1890.
Funkcję kierownika szkoły objął Hipolit Parasiewicz – dyrektor Seminarium Nauczycielskiego.
1903.
Dyrektorem został Karol Albrecht.
1913.
Funkcję dyrektora pełnił Zygmunt Wysocki.
1915.
Dyrektorem I Szkoły Przemysłowej Uzupełniającej został Teodor Szypuła, pełniący obowiązki do 1937 roku.
1922.
Szkoła otrzymała nową nazwę: I Szkoła Przemysłowa Dokształcająca im. M. Kopernika.
1927.
Nastąpiło wydłużenie cyklu kształcenia z dwóch do trzech lat. Szkoła zmieniła nazwę na I Szkołę Dokształcającą.
1938.
Szkoła zmieniła nazwę na Publiczną Szkołę Dokształcającą Nr 1.
1939.
Nastąpiło zawieszenie nauki ze względu na wybuch wojny.
1940.
Wznowiono naukę i zmieniono nazwę na Publiczną Szkołę Zawodową.
1945.
Rozpoczęto pierwszy rok nauki w wyzwolonej Polsce. Szkołą Dokształcającą Nr 1 kierował Zygmunt Wysocki. Do pracy zawodowej nie powrócili już byli nauczyciele szkoły: Walenty Pogoda i Wincenty Serednicki – więźniowie Oświęcimia oraz Józef Berszakiewicz – więzień Oświęcimia i Groß-Rosen, którzy zostali zamordowani w obozach koncentracyjnych. Po wojnie szkoła otworzyła następujące kierunki: budowlany, drzewno-budowlany, metalowy, odzieżowy, ogólny i spożywczo-odzieżowy.
1947.
Szkoła zmieniła nazwę na Publiczną Średnią Szkołę Zawodową Nr 1.
1949.
Dyrektorem został Karol Gierat.
1950.
Szkoła zmieniła nazwę na Państwową Średnią Szkołę Zawodową Nr 1. W latach pięćdziesiątych szkoła kształciła w zawodach: elektryk, ślusarz, stolarz, blacharz, kowal oraz ślusarz maszynowy.
1952.
Szkoła otrzymała nową nazwę: Zasadnicza Szkoła Metalowa.
1957.
Otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową na podbudowie siedmioklasowej szkoły podstawowej o dwóch kierunkach: metalowo-elektrycznym i ogólnozawodowym.
1958.
Szkołą zmieniła nazwę na Zasadniczą Szkołę Zawodową i zorganizowano przy niej dwie klasy Szkół Rzemiosł Budowlanych. Szkoła otrzymała nowo zbudowane warsztaty przy ul. Szujskiego.
1959.
W szkole utworzono nowe specjalności: odlewnik i ślusarz oraz nietypowe dla profilu jej kształcenia, takie jak: cukiernik, kelner, kucharz i masarz, które po roku przeniesiono do Zasadniczej Szkoły Gospodarczej.
